woensdag 14 november 2007

Kosmische crash

Een ster is een kolkend kosmisch compromis. De hitte van de kernfusie stuwt het gas naar buiten, de zwaartekracht trekt naar binnen. Maar als een ster oud wordt, neemt de hitte af en stort de ster in elkaar. Daarbij worden de buitenste lagen weer ver de ruimte in geslingerd. Dat heet een supernova. Fantastisch spektakel wat mooie plaatjes oplevert.
Maar onlangs was het wel erg spectaculair. De supernova die vorig jaar ontdekt werd in het sterrenstelsel NGC 1260, explodeerde honderd maal feller dan gewone supernova's. En de explosie duurde ook veel langer.


Raadsel! Wat was hier gebeurd dat zo'n klap teweeg kon brengen?
Nederlandse astronomen hebben misschien het antwoord. In de buurt van de supernova staan sterren heel dicht bij elkaar. Zo dicht, dat een botsing makkelijk kan gebeuren. En dan wordt het een partijtje sterrensnooker...
De ene ster slokt de ander op, waardoor de volgende er door wordt aangetrokken, enzovoort. Tot er een gigantische bal gloeiend gas ontstaat van 200 tot 300 keer de massa van onze eigen zon. En die tienduizend jaar later zo groot en zwaar was geworden dat-ie wel in moest storten...

Jammer dat zo'n spektakel 240 miljoen lichtjaar weg is. Dat is in kilometers ongeveer een 2 met 13 nullen... En het houdt ook in, dat wat we nu zien 240 miljoen jaar geleden heeft plaatsgevonden!

bron

1 opmerking:

Bert v. Oorschot zei

Ik ben eigenlijk wel blij dat het zover weg gebeurt. 300 keer de massa van de zon wordt wel erg heet hoor!!