Ik schreef al eerder over de bedenkelijke folder die creationisten, mensen die kritiekloos het scheppingsverhaal geloven, gingen verspreiden. Vandaag is een groot aantal opinieblogs begonnen met een actie om weerwerk te bieden. Niet alleen tegen de orthodox-christelijken (die overtuig je toch niet), maar vooral om te voorkomen, dat het idee zou ontstaan dat het sprookje van het scheppingsverhaal net zoveel gewicht heeft als een door-en-door getoetst mechanisme als de evolutieleer.
Van mij mag iedereen geloven wat-ie wil. Ik heb zelfs veel respect voor mensen die, gedreven door hun geloof, zich onvoorwaardelijk inzetten voor hun medemens. Ik vloek zo min mogelijk en zeker niet in de kerk ;-) Mocht ik in een moskee komen, trek ik mijn schoenen uit en ik bedek m'n hoofd in een synagoge. Kortom, ik ben als ongelovige zeer tolerant voor gelovigen van welke soort dan ook.
En als je zegt: ik geloof, dus ik kan niet geloven in de evolutieleer: soit. Maar als de creationisten gebruik gaan maken van hele en halve leugens en verdachtmakingen, word ik een beetje pissig. Dus de actie van vandaag ondersteun ik van harte.
De folder is overigens pagina voor pagina onderuit gehaald op Sargasso in het artikel het misbaksel van de relimaffia. Zeker de moeite van het lezen waard!
Ik ondersteun via dit matig bezochte blogje op mijn manier een pietsiebeetje de actie van Retecool, GeenCommentaar, Sargasso, VKMag, Luuk Koelman, Flabber, GeenStijl, Verbal Jam, EnDanDit, BertBrussen, KommaPuntLog, GodVoorDommen, DeBaasjes en nog veel meer weblogs.
maandag 23 februari 2009
Terug naar je Maker
woensdag 11 februari 2009
woensdag 4 februari 2009
Gezichtsbedrog
Soms worden wetenschappelijke ontdekkingen bij toeval gedaan. De Canadese psycholoog Michael Masson zat op een bankje in het park, toen hij in de verte achter een hek een fietser zag rijden. Zo'n hek bestaande uit van die paaltjes met kettingen er tussen.
Hij wist dat de weg daar vlak was, maar hij zag toch duidelijk de fietser "hobbelend" rijden. Bij elke paal omhoog, en er tussenin weer omlaag. Een nieuwe vorm van gezichtsbedrog was ontdekt: de fiets-illusie!
Nog vreemder werd toen bleek, dat als je dichterbij kwam de beweging precies tegengesteld leek. Dus bij het paaltje omlaag en er tussenin omhoog. De snelheid van was niet van invloed.
Omdat een voorbeeld het beter kan uitleggen, moet je maar even hier klikken.
Toelichting (ongegeneerd gejat van Kennislink): Helemaal bovenaan zie je twee keer een stipje (de fietser) langs de golfjes (het hekwerk van paaltjes en kettingen) gaan. Het maakt niet uit of de ‘fietser’ snel of langzaam gaat: je ziet hem hobbelen, tegen de richting van de ‘kettingen’ in. Onderaan zie je twee keer dezelfde animatie, maar nu ‘van veraf’. Je ziet de ‘fietser’ nu mééhobbelen met de lijntjes: het lijkt alsof hij het ‘hekwerk’ volgt. Hoe dat komt, lees je hieronder. Voor de goede orde: het bolletje volgt in werkelijkheid gewoon een vlakke, rechte lijn zonder hobbels.
Op grote afstand kunnen je hersenen het voorwerp niet apart te zien van de achtergrond. Maar dichterbij gekomen proberen je hersenen dat te overcompenseren.
Bron: Kennislink en NRC
